Flash on: Ilias Hamdi
De herfst heeft z’n intrede gedaan, maar niets kon me weerhouden om een 10-tal dagen geleden naar het Burgemeester Van De Wielestadion te fietsen. In het intussen traditioneel geworden interviewlokaal had ik een zeer boeiende babbel met Ilias Hamdi. Hij bleef er rustig bij en ontpopte zich tot een joviale gesprekspartner. Zijn technische fiche vermeldt slechts 2 vorige clubs, maar het blijken er toch een pak meer te zijn.
De supporters, de sfeergroep 818, onze twaalfde man
Wanneer is het voetbal begonnen voor jou?
Jan, ik ben pas beginnen voetballen op mijn 10de jaar.
Dat is toch vrij laat?
Inderdaad, ik heb tot mijn 12/13 jaar aan Taikwondo, een gevechtssport gedaan en heb dit een aantal jaar gecombineerd toen ik begon te voetballen.
Waarom ben je veranderd van sport?
Wel voetbal is een algemeen verspreidde sport, die zowel op straat, in school als in de parken werd gespeeld. Mijn 1ste club was immers in Schaarbeek in het Josaphatpark waar eertijds ook Crossing een vaste stek had.
Ben je lang bij jouw 1ste club gebleven?
Wel Ja, ik ben er gebleven tot mijn 13de jaar en ben dan naar de voetbalschool in Luik gegaan. Daar heb ik bij RFC. Luik een seizoen bij de jeugd gespeeld. Ik was jong en speelde nog voor het plezier en ik had er zin in.
En verder Ilias?
Als U16 ben ik nadien bij KVK. Tienen terecht gekomen om dan enige tijd nadien terug nadien naar het Brusselse te gaan.
Heb je er snel een club gevonden?
Om eerlijk te zijn ben ik eerst nog als U19 tot U21 achtereenvolgend bij Mons en, na hun faillissement, bij La Louvière terecht gekomen. Dat laatste seizoen daar heb ik enige tijd in het fanionelftal gespeeld onder trainer Danté Brogno. Deze had het echt er niet zozeer op de jeugd bedoeld en bovendien lag het niveau er op een lager peil dan bij het toenmalige Mons.
Welke gevolgen heeft dat voor jou gehad?
Ik begon een ‘dégoût’ van het voetbal te krijgen en heb het op een lager niveau gaan zoeken toen bij RC. Jette in 1ste provinciale. Via die club ben ik bij RJ. Waver gekomen en maakte er 18 doelpunten. Ik werd daar opgemerkt door Berchem Sport.
Is dat meegevallen?
Het project van Berchem Sport sprak me heel fel aan, het was leuk en alles zou er in het werk worden gesteld om naar 1 Amateur te stijgen. Maar die ambitie werd helemaal niet waar gemaakt en ik stond open voor een nieuwe uitdaging.
En die nieuwe uitdaging is SK. Deinze geworden?
Inderdaad en ik stel vast dat heel wat spelers zich aangetrokken voelen en ook deel zouden willen uitmaken van deze ambitievolle club. Ik ben hier heel tevreden en hier gelooft men in mij.
Hoe bedoel je Ilias?
De coach heeft me en ook de anderen geanalyseerd en hij haalt het beste uit mij en doet me in mijn mogelijkheden geloven; dat wil ik hier te gelde maken.
Waar en hoe speel je het liefst?
Ik meen over heel wat fysische kwaliteiten te beschikken en speel graag op de flanken.
Scoor je liever dan assists te geven of niet?
Wel ik vind het belangrijk deel te nemen aan het spel en bij de fase van een doelpunt betrokken te worden; het zij door het creëren van de ruimte, het geven van een assist of een pré-assist of het scoren zelf.
Wat is je ambitie alsnog hier?
Ik wil me in de club manifesteren en een basisplaats te veroveren en uiteraard is mijn ambitie om met SK. Deinze te kunnen stijgen.
Hoe evalueer je de ploeg en het niveau van SK. Deinze?
Ik stel vast dat het niveau van Deinze het niveau van 1e Amateur overstijgt. Heel wat spelers komen van hoger op en de groep is zeer geestdriftig. Iedereen hier haalt het maximum uit zichzelf en hier zijn geen ‘losers’.
En de entourage van de club?
Hier is alles zeer goed georganiseerd en ook de coach is zeer geestdriftig en zeer betrokken bij zowel de groep als bij de club in het geheel. Kortom hij geeft ons echt een boost.
Hoe vul jij jouw dag in en kan je alles vlot met het voetbal combineren?
Ik heb altijd van sport gehouden en voorheen ben ik werkzaam geweest bij de Brusselse gemeente Sint-Joost-ten-Node. Maar nu is hier bij SK. Deinze voetbal mijn werk. Je moet er wat voor doen en in het leven is niets gemakkelijk. Het is immers zo dat de trein maar éénmaal passeert en wie er niet opstapt mist die trein.
Zijn een familiaal leven en een relatie belangrijk voor jou?
Zeker en vast. Ik woon samen met mijn moeder en mijn zuster en heb ook een vriendin. Zij geven mij zin voor verantwoordelijkheid en geëngageerdheid en steunen mij enorm. Zij zijn ook die mensen die me, wanneer ik eens het hoofd zou laten hangen, me rechtop doen gaan staan.
Komen zij ook eens supporteren voor je?
Absoluut, zij volgen me regelmatig zowel hier als op verplaatsing. Hun aanwezigheid is inspirerend voor mij.
Heb je buiten het voetbal nog hobby’s?
Ik ben echt een mode-freak en lees ook zeer graag. Het meest van al zijn dat liefdesverhalen en ook verhalen waar enige actie in zit.
Waar zie je SK. Deinze dit seizoen te eindigen?
De top-4 moet zeker gehaald worden en een deelname aan de play-offs mag ons niet ontsnappen. Als ik nu zie dat na 7 speeldagen -dit interview vond immers plaats tussen speeldag 7 en 8- oranje-zwart reeds 18 punten op 21 totaliseert kan het toch niet anders zeker?
Heeft de voorzitter hier een hand in?
De voorzitter doet al het mogelijke om er te zijn voor ons, hij is zeer bereikbaar en aanspreekbaar. Dus we zijn het verplicht om onze ambities trachten waar te maken en dat is een promotie naar 1B.
Je speelt nu bij SK. Deinze, een Nederlandstalige club, hoe voel je dat aan?
Dat is voor mij geen hinder, trouwens voorheen heb ik reeds bij 2 andere Vlaamse clubs, zij het niet op hetzelfde niveau als Deinze, gespeeld en ik voel me hier goed. Ik heb ook nog vroeger bij zowel Brusselse als Waalse clubs gevoetbald en ik vind het fijn van elkaar veel te kunnen leren en dat is hier ook het geval.
Hoe ervaar je het contact met de supporters?
Voor mij is dat zeer belangrijk. Zij staan 90 minuten per wedstrijd achter ons en ik zie ze steeds in aantal aangroeien. Zij dragen ons als speler en ze geven ons echt een boost. De supporters, waarvan de sfeergroep 818 een exponent is zijn echt de ‘twaalfde man’ van onze ploeg.
Wat is jouw pronostiek voor de wedstrijd van deze avond tegen Tubize?
Wel ik zie het 3 – 0 worden Jan.
En ga jij scoren?
Wel dat weet ik niet. Ik ga eerst proberen een basisplaats te veroveren. In de voorbereiding hebben we tegen hen gewonnen met 3 – 1 en ik heb een doelpunt gescoord met het hoofd. Als ik de mogelijkheid krijg, wil ik dat zonder enige twijfel herhalen.
Deze babbel met een uitermate joviale gesprekspartner kende nu ook een einde, zoals de vorige trouwens. Vooraleer naar Brussel te carpoolen moest hij nog een namiddagtraining af werken. Maar ikzelf kon reeds rustig naar huis fietsen.
