Flash on: Eddy Bekaert

Het sociale engagement van SK Deinze vind ik ronduit schitterend

Heb je zelf gevoetbald?
Ja Jan, alhoewel ik van Gottem afkomstig ben, heb ik mijn voetbaljeugd bij Sparta Petegem doorgebracht.

Ah ja?
Het was Albert Huys, een familielid, die me naar Sparta Petegem heeft geloodst en ik ben bij de groen-zwarten tot bij de beloften geraakt.

En hoe is het je verder vergaan?
Naderhand bij ik naar Zeveren Sportief getrokken waar Morgan Simoens toen trainer was, maar ik ben nooit in de 1ste ploeg gekomen.

Had dit een reden?
Ik ben als 18-jarige in Brussel beginnen werken bij de NMBS en vermits ik in de namiddag moest werken was er geen mogelijkheid meer om te trainen ben in later dan in het minivoetbal beland.

Wat betekende het minivoetbal dan wel voor je?
Voor mij was dat iets voor iemand die wel nog wat wil sporten, maar niet regelmatig kon -wat voor mij het geval was- of minder zin had om te trainen.

Ben je Sparta en Zeveren blijven volgen?
Absoluut, ik volg elke ploeg in Deinze waar mensen spelen die ik ken.

Je bent blijven sporten?
Ja inderdaad ik ben beginnen minivoetballen in Zulte en ik trapte op zaterdag ook wel nog een balletje bij de sponsor Dakwerken Naessens. Zo bleef ik in beweging en kon ik ook nog eens weg.

Het is echt er niet bij sporten al dusdanig gebleven?
In de minivoetbalploeg was Eddy Cordier mijn ploegmaat en is hij ook een kameraad geworden. Hij was in die tijd ook trainer bij de beloften van Zultse VV. Ik vervulde dan ook scoutingsopdrachten voor Zultse VV in de jaren 90 ben naderhand dan ook ploegafgevaardigde van het 1ste elftal geworden.

Je hebt er allicht dan heel wat mensen leren kennen?
Ja Franky Dury was toen in die periode trainer bij Zultse en ik heb er ook Luc Dhanenens, een oud-speler van SK Deinze leren kennen. We vormden een goed en samenhangend team dat zelfs mee gegaan is in de fusie in het jaar 2001 van SV Waregem met Zultse VV toen de nieuwe club Zulte – Waregem het levenslicht zag. Zo ben ik dan ploegafgevaardigde van het fanionelftal van Zulte – Waregem geworden.

Hoe ging dat in z’n werk?
Wel er werd een leuk compromis uitgewerkt tussen de afgevaardigde van het ter ziele gegane SV Waregem en mezelf. Het ene seizoen was de ene thuisafgevaardigde en de andere was afgevaardigde bij de uitmatchen en het seizoen nadien werden de rollen omgekeerd.

Je hebt allicht mooie en prettige herinneringen van toen?
Ja inderdaad! Zo heb ik diverse Europese matchen meegemaakt tegen o.a. Espanyol Barcelona, Ajax, Austria Wien en Newcastle maar ik ben nooit mee geweest naar Moskou. In het seizoen 2005 – 2006 hebben we de Beker van België -de 1ste onder de benaming Zulte – Waregem- gewonnen tegen Moeskroen met 2 – 1. In de 91ste minuut lukte Tim Matthys het winnend doelpunt. Hoe zou ik dat en het feestje nadien in het Koning Boudewijnstadion kunnen vergeten?

Maar je bent niet altijd ploegafgevaardigde gebleven?
Wel in de periode 2012/2013 ben ik uit het voetbal gestapt. Patrick De Cuyper als toenmalige sterke man bij Zulte – Waregem, wou een aantal zaken doorvoeren en ook de entourage van de 1ste ploeg professionaliseren. Zo was er opeens geen plaats meer voor vrijwilligers en werden wij vriendelijk bedankt. Het was bovendien ook die periode dat ik getroffen werd door een ziekte, maar nu gaat alles de goede toer op en ben ik quasi ‘kankervrij’.

Maar nu ben je bij SK. Deinze terecht gekomen!
Inderdaad, toen ik zowat 5 jaar geleden het voetbal achter mij had gelaten, werd ik door enkele mensen van oranje-zwart aangesproken om mijn vroegere ervaring ook ten dienste te willen stellen van SK Deinze.

Ah ja?
Door de voortdurende digitalisering van de noodzakelijke bondsverplichtingen en ik denk aan het invullen van de scheidsrechterbladen, het invullen en opvolgen van gele en rode kaarten, kwetsuren e.d. werd ik aangezocht om in een duobaan ploegafgevaardigde Willy De Schuyter bij te staan. Hij is nu terrein-commissaris en ik neem het computergedeelte en de automatisering ervan voor mijn rekening. Trouwens ik heb het grootste respect voor Willy die nu reeds zowat 50 jaar het beste van zichzelf geeft ten dienste van SK Deinze.

Hoe evalueer je SK Deinze als ploeg?
Ik vind SK Deinze een zeer uitgebalanceerde ploeg hebben. De uitgebreide kern, waar nagenoeg alle plaatsen dubbel bezet zijn, heeft nu reeds in het prille begin van de competitie zijn nut bewezen. Als ik de nu reeds het aantal vervangingen door kwetsuren bekijk is dit wel een terechte vaststelling.

Wat vind je van het project van voorzitter Denijs Van De Weghe?
Ik vind het ronduit schitterend wat hij voor ogen heeft. Ik meen trouwens dat dit nu precies is wat in de stad Deinze ergens ontbreekt.

Hoe bedoel je Eddy?
Ik meen dat een verblijfshotel en/of sporthotel met ruime accommodatie best op z’n plaats is in Deinze. Het zou een ferme boost, ook op toeristisch gebied voor Deinze kunnen betekenen, om tijdens het seizoen van de voorjaarsklassiekers heel wat wielerploegen naar hier te kunnen loodsen.

Hoor ik je nog meer zaken hier omtrent denken?
Absoluut, ik meen dat sport, cultuur en ontspanning best hand-in-hand kunnen gaan in Deinze. Als bv. meerdaagse activiteiten in het pas geopend Leietheater zouden worden georganiseerd kan een multifunctioneel stadion best complementair zijn voor zowel het verschaffen van logement als het inrichten van ondergeschikte activiteiten of seminaries e.d. Dit laatste geldt ook voor andere organisaties en firma’s.

Wat vind je van de homogeniteit van de oranje-zwarte ploeg?
Een aantal jongens zijn hier al een aantal jaren, hebben een hogere voetbalopleiding gehad. Maar dat is juist het positieve van onze ploeg: de meer ervaren spelers sturen de jongere collega’s. Ik meen terecht dat de ploeg zeer samenhangend is.

Zie je SK Deinze nu rijp voor 1B?
Jan de competitie duurt nog heel lang en nu moet in de 1ste plaats het halen van de play-offs de hoofdzaak zijn en dan zou ik zeggen: ‘Zeker en vast’. En dan moeten we nog zien hoe het gaat zitten met licentievoorwaarden en dergelijke meer. En ja, soms kan het geluk ook eens mee spelen. Het resultaat van een match kan soms afhangen van een detail.

Heb je buiten het voetbal nog hobby’s?
Wel ik heb 24 jaar lang de surfclub aan de ‘put’ in Petegem uitgebaat. Mijn beperkte voetballoopbaan kende vroeg een einde door gescheurde gewrichtsbanden. Ik heb de uitbating van het clubhuis van de surfclub toch wel kunnen combineren met Zultse VV en later ook Zulte – Waregem.

Hoe heb je voorzitter Denijs leren kennen?
Ik ken onze voorzitter nu reeds meer dan 20 jaar; hij was ook lid van de surfclub en hij heeft ons, toen onze Zodiacboot onbruikbaar was geworden, gesponsord voor de aankoop van een nieuwe. Ik herinner me trouwens ook hoe de vrijwillige medewerkers van SK Deinze een aantal jaren geleden te gast zijn geweest in de surfclub voor een waarderingsfeest.

Wat denk je van het clubblad, de website en de sfeergroep 818?
Ik vind het zeer schitterende initiatieven en heel in het bijzonder kan ik zeer appreciëren wat aan de overkant aan de drankstand gebeurt. Ik meen hierbij dat dergelijke acties steeds meer mensen naar het stadion lokken en dat zij de spelers helpen dragen.

De sociale geëngageerdheid van de club en haar supporters?
Ik vind het initiatief van 2 jonge mensen deze zomer echt schitterend. Zij hebben de ‘Dodentocht van Bornem’ meegelopen. Dat zij niet de volle 100 km hebben uitgelopen, maakt niets uit. Het bijzonderste is geweest dat zij ook in een voetbal- en supportersomgeving de problematiek van een verschrikkelijke ziekte hebben durven ter sprake brengen en voor de actie ‘Kom op tegen Kanker’ een fraai bedrag hebben bijééngebracht. Persoonlijk -en dat heb ik daarjuist eventjes aangehaald- voel ik me daar zeer bij betrokken.

Durf je je te wagen aan een pronostiek voor de match van vandaag tegen Visé?
Jan ik doe niet mee aan pronostieken; ik sta heel dicht bij de spelerskern van SK Deinze en ga er vanuit dat men altijd moet gaan voor een overwinning. Trouwens ik ben van mening dat wie een wedstrijd begint met de idee: ‘We gaan de match toch verliezen’ die wedstrijd dan effectief ook gaat verliezen. Dus mijn devies is: ‘Gaan voor een zege!’.

Deze ‘Ten huize van…’ de 1ste sinds lang in het kader van de Flash On kende een einde, net zoals al de andere gesprekken. Mijn joviale gesprekspartner bleef thuis en ik fietste naar huis met een meer dan warm gevoel. Ik had iemand leren kennen op een andere en intimistische manier; totaal anders dan ik hem voorheen kende.